Ze oogden wat verweesd, de koeien op de foto die onlangs in NRC stond. Hun wei is een zandvlakte onder een woud van zonnepanelen op betonnen palen. Nergens een spoortje sappig groen, behalve de koeien leeft hier niets. Dit is veehouderij in het moderne milieu- en klimaatbewuste China. Een armetierig bestaan en, als we niet oppassen, ons aller voorland. Want niet alleen Nederland begint zoetjesaan uit zijn voegen te barsten, ook komen de grenzen in zicht van wat de wereld als
Lees verder
‘Nederland is vol, ten dele overvol’, stelde koningin Juliana in 1979 in de Troonrede, toen ons land net aan veertien miljoen inwoners telde. Dat was nog vijftien jaar voordat we begonnen de rafelrandjes van bebouwd Nederland met VINEX-wijken vol te metselen. In 2003, toen de teller op ruim zestien miljoen stond, waarschuwde columnist Bob Smalhout in De Telegraaf nog voor de ‘achttien miljoen die er mogelijk over vijftig jaar zullen zijn’. Maar we lieten Gods water over Gods demografische akker lopen, en
Lees verder
‘Meneer, mevrouw? Komt u uit Nederland?’ Het was niet direct de vraag die we verwacht hadden toen we bezweet met onze tassen uit de bus rolden op een stoffige halte aan de rand van Selçuk, nu precies veertig jaar geleden. Je was in die jaren als toerist op veel plaatsen in Turkije nog best een bezienswaardigheid. Nog maar twee dagen en een busreis eerder hadden we op een dorpsplein achter een kopje thee gezeten, toen de halve bevolking in optocht een
Lees verder
Onder milieubeschermers en klimaatactivisten heeft economische groei zoetjesaan een kwalijke naam gekregen. Groei geldt als de motor van onverantwoorde uitputting van moeder aarde en vernietiging van ons leefmilieu. Daar moeten we vanaf, we moeten ontgroeien! Maar klopt dat inktzwarte beeld wel, en kunnen we zonder economische groei? Deel twee* van een tweeluik: de praktische aspecten. ‘In de afgelopen jaren’, stelde Jason Hickel, vooraanstaand degrowth-econoom, in 2019 in Degrowth, a Theory of Radical Abundance, ‘hebben IPPC-wetenschappers betoogd dat de doelen van de Akkoorden
Lees verder
Iedereen viel over elkaar heen toen op 1 augustus het zogenaamde boerkaverbod inging. Maar waarom eigenlijk? Dit is wat er werkelijk achter al die wederzijdse verontwaardiging zit. Zelden was de chaos en verwarring in de media van Twitter tot Trouw zo groot als rond de inwerkingtreding van het zogenaamde boerkaverbod afgelopen week. Dieptepunt van het toch al weinig verheffende pandemonium was de domme en gemakzuchtige provocatie van het Amsterdamse PvdA-gemeenteraadslid Hendrik Jan Biemond tijdens de Amsterdamse Gay Pride, waar hij
Lees verder
Het lijkt zo klaar als een klontje: wat ouders ook op hun kerfstok hebben, hun kinderen hebben daaraan geen schuld. Het geeft dus geen pas om hun het leven zuur te maken. Dat is, heel kort door de bocht, de redenering waarmee velen nu een verruiming van het kinderpardon bepleiten. Gewoon, uit menselijkheid. Maar zo eenvoudig en edelmoedig is het helaas niet. “Kom aan, beste mensen. 700 kinderen die in hun eigen bed mogen blijven slapen. Dat kunnen we hebben
Lees verder
Al te gemakkelijk krijgen grofgebekte standwerkers als Wilders, Kuzu en Baudet de schuld van de vergroving van het maatschappelijk debat. Belangrijker en giftiger is het klakkeloos importeren en overnemen van een typisch Amerikaanse, hier misplaatste ideologie van verongelijktheid en intolerantie. Daar worden we met ons allen alleen maar slechter van. De grootste mislukking van de Amerikaanse maatschappij is de manier waarop het land is omgegaan met de afschaffing van de zwarte slavernij tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Natuurlijk was aan het
Lees verder
Ai, Stef Blok wist niet wat te antwoorden toen iemand op zijn retorisch bedoelde vraag "noem mij één geslaagde multiculturele samenleving" antwoordde: "Suriname." Prompt werd hij als "nazi" en "racist" weggezet. Ten onrechte, want hij had wel degelijk een serieus en valide punt te pakken. Nee, minister Blok had niet “gewoon gelijk,” zoals je hier en daar hoorde, met zijn veel bekritiseerde opmerkingen over multiculturele samenlevingen, maar hij probeerde met veel gehannes wel een serieus punt te maken. Het grootste
Lees verder
Voorstanders van afscheiding van Catalonië en andere gebieden in Europa, en zelfs EU-tegenstanders, verwijzen ineens opvallend vaak naar het Europa van de regio’s dat wijlen Freddy Heineken ontwierp. Maar juist zij maken dat idee tot een levensgevaarlijke onmogelijkheid. In 1992 opperde de legendarische Freddy Heineken, een man die overal minstens evenveel verstand van had als Johan Cruyff, het Europa van de regio’s. De hele toen nog kersverse Europese Unie moest worden opgedeeld in betrekkelijk kleine, gelijkwaardige eenheden met een natuurlijke
Lees verder
Een IS-moeder uit Raqqa wil met haar kind terug naar Nederland, net als honderden andere dwaallichten. Maar wat moet Nederland daarmee? Wat kúnnen we daarmee, vanuit ons gevoel en ons verstand? Ik vraag u om mee te denken. “Iedereen verdient een tweede kans,” zei het in een Syrisch kamp voor gevluchte IS-ers klemzittende IS-moedertje van 23 dat de grond in Raqqa te heet onder de voeten was geworden tegen de Belgische VRT. Iedereen, dus zij ook. Op die grond wil
Lees verder