De wolf en de taal van de dood

Dieren hebben in de afgelopen decennia flink aan status gewonnen en worden veel uitgebreider beschermd dan voorheen, deels als gevolg van culturele veranderingen, deels ook dankzij actieve, soms fanatiek activistische lobbyclubs. Die ontwikkeling weerspiegelt zich in de steeds menselijker termen waarin we over dieren en hun dood praten, en wordt erdoor versterkt. Dat klinkt nobel maar het dier is er niet bij gebaat.  “Opnieuw lijkt er een wolf te zijn vermoord in Nederland”, tweette actiegroep Animal Rights op 29 september, en

Lees verder

Nee, echt: dierentalen bestaan niet

Onder activisten, filosofen en dieronderzoekers is het tegenwoordig bon-ton om aan dieren en taalvermogen toe te kennen, in het kielzog van andere ooit exclusief menselijk geachte eigenschappen als cultuur en bewustzijn. Dat is een kwestie met belangrijke ethische, sociale en zelfs politieke consequenties, omdat taal onlosmakelijk verbonden is met denken, rationaliteit en individualiteit, en ons als mensen definieert. Maar klopt die aanname wel, of “zien” dierenbelangenbehartigers meer dan er in feite is? Aannemen dat dieren over een met dat van

Lees verder

Modieus kwakdenken over dieren en taal

Uit Eva Meijers boek Dierentalen worden we niets wijzer over dierentalen of zelfs maar over taal. In plaats daarvan slijt ze met meer geloofsijver dan begrip de boodschap dat dieren onze gelijken zijn. Zo beschadigt ze niet alleen het serieuze dierenonderzoek maar ook de dieren. Die krijgen, tragisch genoeg, bij “filosofen” als Meijer geen enkele kans om gewoon dier te zijn. Het dier is medeburger en moet stemmen. “Onderzoek naar de emotionele levens van dieren is net als onderzoek naar

Lees verder