Dit is een vertaling van de verkorte Twitter-versie van een rede die de Estse premier Kaja Kallas in Finland uitsprak op 15 november 2022, over de bredere betekenis van de Russische overval op Oekraïne.
In mijn toespraak “De veldslag om ons tijdperk” stelde ik de vraag: Overzien we de portee van wat er in Oekraïne gebeurt? En wat is de prijs als we falen?”
Deze oorlog gaat niet alleen over Oekraïne, maar over een gereguleerde wereldorde en de toekomstige veiligheid van Europa. Verschrikkingen die nog slechts herinneringen uit het verleden waren, zijn nachtmerries van vandaag geworden. We zijn getuige van van staatswege georkestreerde oorlogsmisdaden. Het oproepen tot genocide is op zichzelf een misdaad, ongeacht of er ook daadwerkelijk genocide op volgt. En het handelen van Russische soldaten bewijst dat die oproepen effect hebben.
De lange-termijnideologieën van het Kremlin zijn imperialisme en kolonialisme. Die kwamen niet zomaar uit de lucht vallen op 24 februari van dit jaar. De tekenen en daden die daarop wezen waren er toen allang. Geschiedenis doet ertoe. De Sovjetunie stortte ineen, maar niet haar imperialistische ideologie. In Neurenberg en Tokio zijn tribunalen geweest, maar een Moskou-tribunaal kwam er nooit. Maar wanneer we de ogen sluiten voor en niet nadenken over de gruwelen van het verleden, is er geen grens aan wat in de toekomst misdreven kan worden – en dat is precies hoe we Russische soldaten nu in Oekraïne zien optreden.
De Russische strategie met betrekking tot de Euro-Atlantische gemeenschap berust op drie pijlers: pijn, angst en hoop.
- De pijn die ontstaat door Europa van energie af te snijden;
- De angst voor een nucleaire oorlog;
- De hoop dat Oekraïne geprest kan worden tot het accepteren van een vredesovereenkomst waarbij Rusland delen van veroverd gebied krijgt toegewezen.
Wat betreft de pijn die het energiewapen berokkent: die overleven we wel, en we zullen weer bloeien. Verder heeft de Russische agressie laten zien wat er gebeurt als je verbindt met partners die vertrouwen als wapen gebruiken. Europa heeft laten zien ernstig zijn bekomst te hebben van haar afhankelijkheid van Russische fossiele brandstoffen.
Wat angst aangaat, is het goed om de woorden van Roosevelt te herinneren: “het enige dat we te vrezen hebben, is de vrees zelf.” Als we ook maar één keer toelaten dat nucleaire chantage loont, komen we onmiddellijk in een veel, heel veel gevaarlijker wereld terecht.
En dan die vrede. Zolang het Kremlin zijn doel om zich nieuw grondgebied in Oekraïne toe te eigenen niet opgeeft, zijn serieuze vredesbesprekingen nauwelijks voorstelbaar. Ik hoop dat Europa geleerd heeft dat appeasement een agressor alleen maar sterker maakt. Een agressor stopt pas als hij gestopt wordt.
Dit zijn de noodzakelijke pijlers van ons antwoord aan Rusland: de prijs van agressie verhogen; een eind maken aan de straffeloosheid van Rusland; onze eigen beveiliging versterken. Dat alles is een opdracht voor de lange termijn.
In mijn deel van Europa herinneren wij ons het aanzicht van een Russische bezetting maar al te goed. Grote landen kunnen zich vergissingen permitteren en toch voortbestaan. Voor de kleintjes zijn de marges veel smaller – voor ons is beleid om de Russische agressie in Oekraïne een halt toe te roepen een existentiële zaak. Mijn bewondering gaat uit naar Finland, dat in 1939 besloot te vechten. Finland verloor veel, maar behield iets dat heilig is: z’n eigenstandigheid als staat. Estland verloor toen alles. Vijftig jaar lang werden wij opgesloten achter het IJzeren Gordijn. We verloren een vijfde van onze bevolking aan de Sovjetterreur.
De les die we daaruit trokken is: voor je vrijheid moet je vechten. Niet vechten is erger. Vandaag de dag bewijst het moedige optreden van de Oekraïners dat aan de hele wereld. En ook: we besloten dat we er Nooit Meer Alleen voor wilden staan. Daarom zijn we lid van de EU en van de NAVO.
(De volledige rede staat hier.)
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt me ook met een vast per bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.